Η χαλύβδινη σχάρα έχει τα πλεονεκτήματα της εξοικονόμησης χάλυβα, της αντοχής στη διάβρωση, της γρήγορης κατασκευής, της καθαριότητας και της ομορφιάς, της αντιολισθητικότητας, του αερισμού, της απουσίας βαθουλωμάτων, της συσσώρευσης νερού και σκόνης, της απουσίας συντήρησης και της διάρκειας ζωής άνω των 30 ετών. Χρησιμοποιείται ολοένα και περισσότερο από κατασκευαστικές μονάδες. Η επιφάνεια της χαλύβδινης σχάρας υποβάλλεται σε επεξεργασία και μόνο μετά από κάποια ειδική επεξεργασία μπορεί να παραταθεί η διάρκεια ζωής της. Οι συνθήκες χρήσης της χαλύβδινης σχάρας σε βιομηχανικές επιχειρήσεις είναι κυρίως σε ανοιχτούς χώρους ή σε χώρους με ατμοσφαιρική και μέτρια διάβρωση. Επομένως, η επιφανειακή επεξεργασία της χαλύβδινης σχάρας έχει μεγάλη σημασία για τη διάρκεια ζωής της. Τα παρακάτω παρουσιάζουν αρκετές κοινές μεθόδους επιφανειακής επεξεργασίας της χαλύβδινης σχάρας.
(1) Γαλβανισμός εν θερμώ: Ο γαλβανισμός εν θερμώ συνίσταται στην εμβάπτιση της χαλύβδινης σχάρας που έχει αφαιρεθεί από τη σκουριά σε ένα τηγμένο υγρό ψευδαργύρου υψηλής θερμοκρασίας στους περίπου 600℃, έτσι ώστε ένα στρώμα ψευδαργύρου να προσκολλάται στην επιφάνεια της χαλύβδινης σχάρας. Το πάχος της στρώσης ψευδαργύρου δεν πρέπει να είναι μικρότερο από 65 μm για λεπτές πλάκες κάτω των 5 mm και όχι μικρότερο από 86 μm για χοντρές πλάκες. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται ο σκοπός της πρόληψης της διάβρωσης. Τα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου είναι η μεγάλη ανθεκτικότητα, ο υψηλός βαθμός βιομηχανοποίησης της παραγωγής και η σταθερή ποιότητα. Επομένως, χρησιμοποιείται ευρέως σε εξωτερικά έργα χαλύβδινων σχαριών που διαβρώνονται σοβαρά από την ατμόσφαιρα και είναι δύσκολο να συντηρηθούν. Το πρώτο βήμα του γαλβανισμού εν θερμώ είναι η αποξείδωση και η αφαίρεση της σκουριάς, ακολουθούμενη από τον καθαρισμό. Η μη ολοκλήρωση αυτών των δύο βημάτων θα αφήσει κρυμμένους κινδύνους για την προστασία από τη διάβρωση. Επομένως, πρέπει να αντιμετωπίζονται σχολαστικά.
(2) Σύνθετη επίστρωση αλουμινίου (ψευδάργυρου) με θερμό ψεκασμό: Πρόκειται για μια μακροπρόθεσμη μέθοδο προστασίας από τη διάβρωση με το ίδιο αποτέλεσμα προστασίας από τη διάβρωση με το θερμό γαλβάνισμα. Η συγκεκριμένη μέθοδος είναι η πρώτη αμμοβολή της επιφάνειας της χαλύβδινης σχάρας για την αφαίρεση της σκουριάς, έτσι ώστε η επιφάνεια να αποκαλύψει μια μεταλλική λάμψη και να γίνει τραχιά. Στη συνέχεια, χρησιμοποιήστε φλόγα ακετυλενίου-οξυγόνου για να λιώσετε το συνεχώς παρεχόμενο σύρμα αλουμινίου (ψευδάργυρου) και φυσήξτε το στην επιφάνεια της χαλύβδινης σχάρας με πεπιεσμένο αέρα για να σχηματίσετε μια επίστρωση ψεκασμού αλουμινίου (ψευδάργυρου) σε σχήμα κηρήθρας (πάχος περίπου 80um~100um). Τέλος, γεμίστε τα τριχοειδή αγγεία με επιστρώσεις όπως ρητίνη κυκλοπεντανίου ή βαφή από καουτσούκ ουρεθάνης για να σχηματίσετε μια σύνθετη επίστρωση. Το πλεονέκτημα αυτής της διαδικασίας είναι ότι έχει ισχυρή προσαρμοστικότητα στο μέγεθος της χαλύβδινης σχάρας και το σχήμα και το μέγεθος της χαλύβδινης σχάρας είναι σχεδόν απεριόριστα. Ένα άλλο πλεονέκτημα είναι ότι η θερμική επίδραση αυτής της διαδικασίας είναι τοπική και περιορισμένη, επομένως δεν θα προκαλέσει θερμική παραμόρφωση. Σε σύγκριση με τον γαλβανισμό εν θερμώ των χαλύβδινων σχάρων, αυτή η μέθοδος έχει χαμηλότερο βαθμό βιομηχανοποίησης και η ένταση εργασίας της αμμοβολής και της αμμοβολής αλουμινίου (ψευδάργυρου) είναι υψηλή. Η ποιότητα επηρεάζεται επίσης εύκολα από τις αλλαγές διάθεσης του χειριστή.
(3) Μέθοδος επίστρωσης: Η αντοχή στη διάβρωση της μεθόδου επίστρωσης γενικά δεν είναι τόσο καλή όσο η μακροπρόθεσμη μέθοδος αντοχής στη διάβρωση. Έχει χαμηλό εφάπαξ κόστος, αλλά το κόστος συντήρησης είναι υψηλό όταν χρησιμοποιείται σε εξωτερικούς χώρους. Το πρώτο βήμα της μεθόδου επίστρωσης είναι η αφαίρεση της σκουριάς. Οι επιστρώσεις υψηλής ποιότητας βασίζονται στην πλήρη αφαίρεση της σκουριάς. Επομένως, οι επιστρώσεις υψηλών απαιτήσεων χρησιμοποιούν γενικά αμμοβολή και αμμοβολή για την αφαίρεση της σκουριάς, την αποκάλυψη της λάμψης του μετάλλου και την αφαίρεση όλων των λεκέδων σκουριάς και λαδιού. Η επιλογή της επίστρωσης πρέπει να λαμβάνει υπόψη το περιβάλλον. Διαφορετικές επιστρώσεις έχουν διαφορετικές ανοχές σε διαφορετικές συνθήκες διάβρωσης. Οι επιστρώσεις γενικά χωρίζονται σε αστάρια (στρώσεις) και τελικά επιστρώματα (στρώσεις). Τα αστάρια περιέχουν περισσότερη σκόνη και λιγότερο βασικό υλικό. Η μεμβράνη είναι τραχιά, έχει ισχυρή πρόσφυση στον χάλυβα και έχει καλή σύνδεση με τα τελικά επιστρώματα. Τα τελικά επιστρώματα έχουν περισσότερα βασικά υλικά, έχουν γυαλιστερά φιλμ, μπορούν να προστατεύσουν τα αστάρια από την ατμοσφαιρική διάβρωση και μπορούν να αντισταθούν στις καιρικές συνθήκες. Υπάρχει πρόβλημα συμβατότητας μεταξύ διαφορετικών επιστρώσεων. Όταν επιλέγετε διαφορετικές επιστρώσεις πριν και μετά, δώστε προσοχή στη συμβατότητά τους. Η κατασκευή της επίστρωσης θα πρέπει να έχει κατάλληλη θερμοκρασία (μεταξύ 5~38℃) και υγρασία (σχετική υγρασία όχι μεγαλύτερη από 85%). Το περιβάλλον κατασκευής της επίστρωσης θα πρέπει να είναι λιγότερο σκονισμένο και να μην υπάρχει συμπύκνωση στην επιφάνεια του εξαρτήματος. Δεν πρέπει να εκτίθεται σε βροχή εντός 4 ωρών από την επίστρωση. Η επίστρωση εφαρμόζεται γενικά 4~5 φορές. Το συνολικό πάχος της στεγνής μεμβράνης βαφής είναι 150um για εξωτερικά έργα και 125um για εσωτερικά έργα, με επιτρεπόμενη απόκλιση 25um.
Ώρα δημοσίευσης: 05 Ιουνίου 2024