Γύρω στα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα, οι περισσότεροι αγρότες άρχισαν να ανακτούν τις ερημιές και μετακινήθηκαν δυτικά, προς τις πεδιάδες και τα νοτιοδυτικά σύνορα, αντίστοιχα. Λόγω της μετανάστευσης της γεωργίας, οι αγρότες είναι πιο ευαισθητοποιημένοι απέναντι στην αλλαγή του περιβάλλοντος. Πριν από την ανάκτηση της γης, ήταν γεμάτη πέτρες και έλλειψη νερού. Μετά τη γεωργική μετανάστευση, λόγω της έλλειψης τοπικών γεωργικών εργαλείων και αντίστοιχης γεωργικής τεχνολογίας, πολλά μέρη δεν κατοικούνταν από κανέναν και έμειναν ακατοίκητα. Για το νέο περιβάλλον φύτευσης, προκειμένου να προσαρμοστούν σε αυτή την κατάσταση, πολλοί αγρότες άρχισαν να στήνουν συρματοπλέγματα στις περιοχές φύτευσης.
Λόγω της έλλειψης υλικών στην πρώιμη αποκατάσταση γης, στην παραδοσιακή αντίληψη των ανθρώπων, ο τοίχος από πέτρα και ξύλο μπορεί να διαδραματίσει προστατευτικό ρόλο, προστατεύοντας τα σύνορά του από την καταστροφή από άλλες εξωτερικές δυνάμεις και την καταπάτηση από ζώα, επομένως η ευαισθητοποίηση για την προστασία είναι ισχυρή.
Με την έλλειψη ξύλου και πέτρας, οι άνθρωποι αναζητούν συνεχώς εναλλακτικές λύσεις αντί των παραδοσιακών φράχτων για να προστατεύσουν τις καλλιέργειές τους. Τις δεκαετίες του 1860 και του 1870, οι άνθρωποι άρχισαν να καλλιεργούν φυτά με αγκάθια ως φράχτες, αλλά με μικρό αποτέλεσμα.
Λόγω της σπανιότητας και της υψηλής τιμής των φυτών, καθώς και της δυσκολίας της κατασκευής, εγκαταλείφθηκαν από τους ανθρώπους. Λόγω της έλλειψης περιφράξεων, η διαδικασία αποκατάστασης γης δεν ήταν τόσο ομαλή.

Μέχρι το 1870, υψηλής ποιότητας λείο μετάξι ήταν διαθέσιμο σε διάφορα μήκη. Οι κτηνοτρόφοι χρησιμοποιούσαν αυτά τα λεία σύρματα για να περικυκλώσουν τον φράχτη, αλλά διαπίστωσαν ότι τα πουλερικά συνέχιζαν να μπαινοβγαίνουν.
Στη συνέχεια, το 1867, δύο εφευρέτες προσπάθησαν να προσθέσουν αγκάθια στο λείο μετάξι, αλλά τίποτα δεν αποδείχθηκε πρακτικό. Μέχρι το 1874, ο Michael Kelly εφηύρε μια πολύ πρακτική μέθοδο προσθήκης αγκάθων στο μετάξι και στη συνέχεια άρχισε να τη χρησιμοποιεί σε μεγάλες ποσότητες.
Ο Τζόζεφ Γκλίντεν ανακάλυψε ότι υπάρχει ένα ξύλινο σχοινί σε ένα συνηθισμένο μικρό χωριό. Υπάρχουν πολλά αιχμηρά σιδερένια καρφιά στη μία πλευρά του σχοινιού και λεία σιδερένια σύρματα είναι δεμένα στην άλλη πλευρά. Αυτή η ανακάλυψη τον ενθουσίασε ιδιαίτερα. Έκανε επίσης την εφεύρεσή του να εμφανίζεται σε σχήμα συρματοπλέγματος. Ο Γκλίντεν τοποθέτησε τις άκρες σε έναν αυτοσχέδιο μύλο για κόκκους καφέ, στη συνέχεια έστριψε τις άκρες κατά διαστήματα κατά μήκος ενός λείου σύρματος και έστριψε ένα άλλο σύρμα γύρω από τις άκρες για να το κρατήσει στη θέση του.
Ο Glidden είναι γνωστός ως ο πατέρας του συρματοπλέγματος. Μετά την επιτυχημένη εφεύρεσή του, συνεχίζει μέχρι σήμερα με περισσότερες από 570 κατοχυρωμένες με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας εφευρέσεις συρματοπλέγματος. Είναι «μία από τις εφευρέσεις που άλλαξαν το πρόσωπο του κόσμου».

Στην Κίνα, τα περισσότερα εργοστάσια που παράγουν συρματοπλέγματα επεξεργάζονται απευθείας γαλβανισμένο σύρμα ή σύρμα από σίδηρο με πλαστική επικάλυψη σε συρματοπλέγματα. Αυτή η μέθοδος ύφανσης και στρίψιμο του συρματοπλέγματος θα βελτιώσει την αποδοτικότητα της παραγωγής, αλλά μερικές φορές υπάρχει το μειονέκτημα ότι το συρματοπλέγμα δεν είναι αρκετά σταθερό.
Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας, ορισμένοι κατασκευαστές αρχίζουν τώρα να χρησιμοποιούν κάποια διαδικασία ανάγλυφης χάραξης, έτσι ώστε η επιφάνεια της ράβδου σύρματος να μην είναι πλέον εντελώς λεία, βελτιώνοντας έτσι σημαντικά την επίδραση της σταθεροποίησης του βήματος.
Με τα αιχμηρά αγκάθια, τη μεγάλη διάρκεια ζωής και την εύκολη και απεριόριστη εγκατάστασή του, το συρματοπλέγμα έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως σε κήπους, εργοστάσια, φυλακές και άλλα μέρη που πρέπει να απομονωθούν και έχει αναγνωριστεί από τους ανθρώπους.
Επικοινωνήστε μαζί μας
22nd, Hebei Filter Material Zone, Anping, Hengshui, Hebei, China
Επικοινωνήστε μαζί μας


Ώρα δημοσίευσης: 13 Απριλίου 2023