Orsakir tæringar á ryðfríu stáli grindum

Orsakir tæringar á ryðfríu stáli grindum

1 Óviðeigandi geymsla, flutningur og lyfting
Við geymslu, flutning og lyftingu tærist ryðfrítt stálgrindur ef þær verða fyrir rispum frá hörðum hlutum, snertingu við ólíkt stál, ryki, olíu, ryði og annarri mengun. Blöndun ryðfríu stáli við önnur efni og óviðeigandi verkfæri við geymslu getur auðveldlega mengað yfirborð ryðfría stálsins og valdið efnafræðilegri tæringu. Óviðeigandi notkun flutningstækja og festinga getur valdið höggum og rispum á yfirborði ryðfría stálsins og þannig eyðilagt krómfilmu á yfirborði ryðfría stálsins og myndað rafefnafræðilega tæringu. Óviðeigandi notkun lyftinga og klemmu og óviðeigandi ferli geta einnig valdið því að krómfilma á yfirborði ryðfría stálsins eyðileggst og valdið rafefnafræðilegri tæringu.
2 Losun og mótun hráefnis
Valsað stálplataefni þarf að vinna í flatt stál til notkunar með því að opna og skera. Í ofangreindri vinnslu eyðileggst krómríka oxíð-óvirkjunarfilman á yfirborði ryðfríu stálgrindarinnar vegna skurðar, klemmingar, hitunar, mótunarútdráttar, kaldherðingar o.s.frv., sem veldur rafefnafræðilegri tæringu. Við venjulegar aðstæður mun útsett yfirborð stálundirlagsins, eftir að óvirkjunarfilman hefur eyðilagst, hvarfast við andrúmsloftið til að gera við sig, endurmynda krómríka oxíð-óvirkjunarfilmuna og halda áfram að vernda undirlagið. Hins vegar, ef yfirborð ryðfría stálsins er ekki hreint, mun það flýta fyrir tæringu ryðfría stálsins. Skurður og hitun við skurðarferlið og klemmingar, hitun, mótunarútdráttur og kaldherðing við mótun munu leiða til ójafnra breytinga á uppbyggingu og valda rafefnafræðilegri tæringu.
3 Hitainntak
Við framleiðslu á ryðfríu stálgrindum, þegar hitastigið nær 500~800°C, mun krómkarbíð í ryðfríu stálinu setjast út meðfram kornamörkunum og millikorna tæring mun eiga sér stað nálægt kornamörkunum vegna minnkandi króminnihalds. Varmaleiðni austenítísks ryðfrís stáls er um það bil 1/3 af varmaleiðni kolefnisstáls. Hitinn sem myndast við suðu dreifist ekki hratt og mikill hiti safnast fyrir á suðusvæðinu sem eykur hitastigið, sem leiðir til millikorna tæringar á suðu ryðfríu stálsins og nærliggjandi svæðum. Að auki skemmist oxíðlagið á yfirborðinu, sem auðveldlega veldur rafefnafræðilegri tæringu. Þess vegna er suðusvæðið viðkvæmt fyrir tæringu. Eftir að suðunni er lokið er venjulega nauðsynlegt að pússa útlit suðunnar til að fjarlægja svarta ösku, suðuslettur, suðuslag og önnur efni sem eru viðkvæm fyrir tæringu, og beita súrsun og óvirkjun er framkvæmd á berum bogasuðu.
4. Óviðeigandi val á verkfærum og framkvæmd ferla við framleiðslu
Í raunverulegu ferli getur rangt val á sumum verkfærum og framkvæmd ferlisins einnig leitt til tæringar. Til dæmis getur ófullnægjandi fjarlæging á óvirkjunarefni við suðuóvirkjun leitt til efnafræðilegrar tæringar. Röng verkfæri eru valin þegar gjall og suðuslettur eru hreinsuð eftir suðu, sem leiðir til ófullnægjandi hreinsunar eða skemmda á upprunaefninu. Óviðeigandi slípun oxunarlitar eyðileggur oxíðlagið á yfirborðinu eða viðloðun ryðhneigðra efna, sem getur leitt til rafefnafræðilegrar tæringar.