გალვანიზებული ფოლადის ბადის ზედაპირის დამუშავების პროცესის ანალიზი შეღებვამდე

გალვანიზებული ფოლადის ბადის ზედაპირის დამუშავების პროცესის ანალიზი შეღებვამდე

ფოლადის ბადის ზედაპირზე ცხელი გალვანიზაცია (შემოკლებით ცხელი გალვანიზაცია) ფოლადის ნაწილების გარემოსდაცვითი კოროზიის კონტროლის ყველაზე გავრცელებული და ეფექტური ზედაპირის დაცვის ტექნოლოგიაა. ზოგად ატმოსფერულ გარემოში, ამ ტექნოლოგიით მიღებული ცხელი გალვანიზაციის საფარი ფოლადის ნაწილებს ჟანგისგან რამდენიმე წლის ან 10 წელზე მეტი ხნის განმავლობაში იცავს. სპეციალური ანტიკოროზიული მოთხოვნების არმქონე ნაწილებისთვის მეორადი ანტიკოროზიული დამუშავება (შესხურება ან შეღებვა) საჭირო არ არის. თუმცა, აღჭურვილობისა და ობიექტების ექსპლუატაციის ხარჯების დაზოგვის, მოვლა-პატრონობის შემცირებისა და ფოლადის ბადის ექსპლუატაციის ვადის კიდევ უფრო გასახანგრძლივებლად მკაცრ გარემოში, ხშირად საჭიროა ცხელი გალვანიზებული ფოლადის ბადის მეორადი დაცვა, ანუ ცხელი გალვანიზებული ზედაპირის ზაფხულის ორგანული საფარის წასმა ორშრიანი ანტიკოროზიული სისტემის შესაქმნელად.
როგორც წესი, ფოლადის გისოსები ცხელი გალვანიზაციისთანავე პასივირდება. პასივაციის პროცესის დროს, ცხელი გალვანიზაციის საფარის ზედაპირზე და პასივაციის ხსნარის ინტერფეისზე ხდება დაჟანგვის რეაქცია, რაც ცხელი გალვანიზაციის ფენის ზედაპირზე წარმოქმნის მკვრივ და მყარად მიკრულ პასივაციის აპკს, რაც მნიშვნელოვან როლს ასრულებს თუთიის ფენის კოროზიისადმი მდგრადობის გაზრდაში. თუმცა, ფოლადის გისოსებისთვის, რომლებიც დაცვის მიზნით ორშრიანი ანტიკოროზიული სისტემის შესაქმნელად საჭიროებენ ზაფხულის პრაიმერით დაფარვას, მკვრივი, გლუვი და პასიური ლითონის პასივაციის აპკის მჭიდროდ შეერთება შემდგომ ზაფხულის პრაიმერთან რთულია, რაც იწვევს ორგანული საფარის ნაადრევ ბუშტუკებს და ცვენას ექსპლუატაციის დროს, რაც გავლენას ახდენს მის დამცავ ეფექტზე.
ცხლად გალვანიზებული ფოლადის ბადეების გამძლეობის კიდევ უფრო გასაუმჯობესებლად, ზოგადად შესაძლებელია მის ზედაპირზე შესაბამისი ორგანული საფარის დაფარვა, რათა შეიქმნას კომპოზიტური დამცავი სისტემა დაცვისთვის. იმის გათვალისწინებით, რომ ფოლადის ბადეების ცხლად გალვანიზებული ფენის ზედაპირი ბრტყელი, გლუვი და ზარისებრი ფორმისაა, მასსა და შემდგომ საფარ სისტემას შორის შემაკავშირებელი სიმტკიცე არასაკმარისია, რამაც ადვილად შეიძლება გამოიწვიოს ბუშტუკების წარმოქმნა, ცვენა და საფარის ნაადრევი დაზიანება. შესაფერისი პრაიმერის ან შესაბამისი წინასწარი დამუშავების პროცესის შერჩევით, შესაძლებელია თუთიის საფარს/პრაიმერის საფარს შორის შემაკავშირებელი სიმტკიცის გაუმჯობესება და კომპოზიტური დამცავი სისტემის გრძელვადიანი დამცავი ეფექტის მიღწევა.
ცხლად გალვანიზებული ფოლადის ბადის ზედაპირის დამცავი საფარის სისტემის დამცავ ეფექტზე მოქმედი ძირითადი ტექნოლოგია ასევე ზედაპირის დამუშავებაა დაფარვამდე. ქვიშაქვით დამუშავება ფოლადის ბადის საფარის ზედაპირის დამუშავების ერთ-ერთი ყველაზე ხშირად გამოყენებული და საიმედო მეთოდია, მაგრამ რადგან ცხლად გალვანიზებული ზედაპირი შედარებით რბილია, ქვიშაქვით დამუშავების ჭარბმა წნევამ და ქვიშის ნაწილაკების ზომამ შეიძლება გამოიწვიოს ფოლადის ბადის გალვანიზებული ფენის დაკარგვა. შესხურების წნევის და ქვიშის ნაწილაკების ზომის კონტროლით, ცხლად გალვანიზებული ფოლადის ბადის ზედაპირზე ზომიერი ქვიშაქვით დამუშავება ეფექტური ზედაპირის დამუშავების მეთოდია, რომელიც დამაკმაყოფილებელ გავლენას ახდენს პრაიმერის ჩვენებაზე და მასსა და ცხლად გალვანიზებული ფენას შორის შემაკავშირებელი სიმტკიცე 5 მპა-ზე მეტია.
ციკლური წყალბადის პრაიმერის გამოყენებით, თუთიის საფარსა და ორგანულ პრაიმერს შორის ადჰეზია ქვიშის დამუშავების გარეშე ძირითადად 5 მპა-ზე მეტია. როდესაც ცხელი გალვანიზებული ფოლადის ბადის ზედაპირისთვის ქვიშის დამუშავების გამოყენება მოსახერხებელი არ არის და როდესაც მოგვიანებით განიხილება შემდგომი ორგანული საფარი, შეიძლება ფოსფატის შემცველი პრაიმერის შერჩევა, რადგან პრაიმერში ფოსფატი ხელს უწყობს საღებავის ფენის ადჰეზიის გაუმჯობესებას და ანტიკოროზიული ეფექტის გაძლიერებას.
საფარის კონსტრუქციაში გრუნტის წასმამდე, ფოლადის ბადის ცხლად გალვანიზებული ფენა პასივირდება ან საერთოდ არ პასივირდება. წინასწარი დამუშავება მნიშვნელოვან გავლენას არ ახდენს ადჰეზიის გაუმჯობესებაზე და სპირტით წასმას არ აქვს აშკარა გავლენა თუთიის საფარსა და გრუნტს შორის შეკავშირების სიმტკიცეზე.